آیاتی از قرآن کریم
پروردگارا فرزندان ما را شایسته آن گردان که از میان آنان رسولی بر انگیزی که بر مردم تلاوت آیات تو کند و آنان را علم کتاب و حکمت بیاموزد و روانشان را از هر نادانی و زشتی پاک و منزه سازد تویی که در همه عالم هر کار خواهی بر آن قدرت و علم کامل داری.
.......
آنها را نزد خدا دار سلامت و منزل آسایش است و خدا دوستدار آنهاست برای آن که نیکوکار بودند.
......
پس از آن همه ظهور معجزات موسی و ابطال سحر ساحران باز از آن مردم باطل پرست کسی به موسی ایمان نیاورد جز قبیله او آن هم با حال خوف و تقیه از فرعون و اتباعش که مبادا در صدد فتنه و قتلشان بر ایند که فرعون آن روز در سرزمین مصر بسیار علو و سرکشی داشت و سخت متعدی و ستمکار بود.
......
آن کافرانی که بر چشم قلب شان پرده غفلت بود و از یاد من غافل بودند و از فرط هوای نفس هیچ توانایی بر شنیدن آیات و کلمه الهی نداشتند.
........
و روزی که مردم از قبرها بر انگیخته و پیشگاه خدا حاضر شوند درآن روز ضعیفان به گردنکشان گویند ما در دنیا تابع رای شما بودیم آیا امروز شما هم از عذاب خدا ما را کفایت خواهد کرد؟ جواب دهند که اگر ما را از خدا سعادت هدایت بود ما هم شما را هدایت میکردیم اکنون هر چه جزع التماس کنیم یا صبر و تحمل یکسان است و هیچ گریزگاهی از عذاب نداریم.
